De Witte Toren van Thessaloniki
Wie vanaf de Egeïsche zee naar de imponerende kustlijn van Thessaloniki kijkt zal één ding meteen opvallen. Een dertig meter hoge toren springt boven de rest van de stad uit. De Witte Toren van Thessaloniki, al is er weinig wits te zien. De toren heeft eerder een beigeachtige kleur maar is desondanks een indrukwekkende verschijning. Een toren rijk aan geschiedenis. Ooit een beruchte martelplaats voor gevangenen van de Ottomanen maar tegenwoordig een van de belangrijkste symbolen van de Griekse onafhankelijkheid. Dit bijna zeshonderd jaar oude bouwwerk is de place to go als je een bezoek brengt aan de tweede grootste stad van Griekenland. Wij besloten dan ook om de Witte Toren zo snel mogelijk een bezoek te brengen.
De toegangsprijs
Toen wij ons kaartje kochten waren wij positief verrast. Kaartjes voor bezoekers onder de achttien jaar zijn gratis en een normaal kaartje was slechts twee euro. Ook voor studenten is de toegang gratis. Eenmaal binnen beklommen we de steile trappen naar boven. De toren bestaat uit zes etages. Op elk van deze etages wordt een gedeelte over de geschiedenis van de toren en Thessaloniki belicht.
Foto- en ander beeldmateriaal
Verschillende foto’s, verhalen en voorwerpen uit die tijd staan tentoongesteld in een klein doolhof van stenen kamers. Sommige ruimtes zijn maar net groot genoeg om in te staan. In bijna elke kamer is er wel een raam met prachtig uitzicht over de boulevard en de blauwe zee. Wat ons vooral opviel was dat er niet alleen van oude foto’s gebruik wordt gemaakt. Ook van meer moderne manieren zoals film en multimedia touchscreens wordt gebruik gemaakt om het verhaal van Thessaloniki door de jaren heen te vertellen.
Het uitzicht vanaf de top
Eenmaal aangekomen op de top kom je eerst in een klein restaurant, waar je na de klim naar boven even kan uitrusten en een kop koffie kan drinken. Om vervolgens misschien wel het hoogtepunt van de hele toren te bewonderen: het adembenemende uitzicht vanaf de top. Voor je ligt wederom de uitgestrekte boulevard met aan de rand een oude Griekse meneer die zijn hengel net uitgooit in de blauwe Egeïsche zee. Langs hem is een groep jonge enthousiaste kinderen aan het spelen en een stelletje zit tegen elkaar aangekropen op een bankje.
Met een beetje goed weer zie je in de verte de met wolken omhulde berg Olympus. Zijn witte top werd ooit aanbeden als de zetel van de twaalf goden. Achter je strekt een stad van duizenden witte huizen en evenveel antennes zich steeds hoger uit waardoor het bijna net zo indrukwekkend is als het uitzicht voor je. Met zo’n prachtig monument kan er maar één conclusie zijn: een bezoek aan Thessaloniki is niet compleet zonder een bezoek aan de Witte Toren.
Benieuwd geworden naar de Witte Toren? Op de officiële website lees je alle details!
